Ciel Phantomhive jest sierotą. Jego rodzice spłonęli w pożarze, a on sam postanowił zawrzeć pakt z diabłem, by odszukać i zemścić się na zleceniodawcach podpalaczy. Od tego momentu młodemu paniczowi stale będzie towarzyszył Sebastian, demon który w zamian za jego duszę spełni każdy rozkaz młodego lorda, oraz będzie pełnił codzienne obowiązki lokaja w olbrzymiej posiadłości Phantomhive`ów.

Po śmierci rodziców chłopak odziedziczył największą wytwórnię zabawek w całej Anglii i przejął obowiązki „ psa jej królewskiej mości”, polegające na rozwiązywaniu zagadek związanych z przestępstwami, przy których Scotland Yard jest bezsilny. W Kuroshitsuji skupiono się na wątkach kryminalnych, jednak mimo iż tropienie morderców, w mrocznych, zasnutych mgłą uliczkach XIX wiecznego Londynu zapowiada się niezwykle interesująco sama fabuła nieco rozczarowuje. Historia jest prowadzona w sposób urywany i gdy widz czeka na rozwinięcie ciekawego wątku, dostaje kilka nudnych, całkowicie oderwanych od głównych wydarzeń odcinków. O wiele lepiej prezentują się postacie. Ciel jest zamknięty w sobie, ponury i o wiele dojrzalszy niż jego rówieśnicy, a przy tym niezwykle inteligentny. Jednak to Sebastian tak naprawdę stanowi o sile „Kuroshitsuji”. Demon zachowuje się w sposób stonowany, nie okazując żadnych emocji . Ciężko się oprzeć wrażeniu że do ludzi odnosi się z nutą pogardy, a na poczynania młodego lorda patrzy z cynizmem. Na uwagę zasługują również bohaterzy drugoplanowi. Każdy ma swój niepowtarzalny wizualny styl, oraz ciekawą i złożoną osobowość. Od strony technicznej, Anime prezentuje wysoki poziom. Utrzymane w ciemnej kolorystyce uliczki Londynu jak i sama posiadłość wprowadzają mroczny klimat, a muzyka dobrze komponuje się z tym co widzimy na ekranie.