29 kwietnia – Rocznica Urodzin Cesarza Shōwa (shōwa-no hi 昭和の日)
3 maja – Rocznica Wprowadzenia Konstytucji (kenpō-kinnenbi 憲法記念日)
4 maja – Dzień Zieleni (midori-no hi 緑の日)
5 maja – Dzień Dziecka (kodomo-no hi 子供の日)
W tych dniach należy liczyć się z natężonym ruchem na drogach, tłokiem w środkach transportu publicznego, brakiem miejsc w hotelach i tłumami w miejscowościach turystycznych. Wzmożony ruch zaczyna się zazwyczaj na 2 dni przed Golden Week i trwa jeszcze do dwóch dni po jego zakończeniu.
29 kwietnia – Dzień Zieleni – Midori -no hi
Nazwa ta używana jest od 1989 roku, dawniej był to dzień urodzin Cesarza Shōwa (tak było przez 63 lat). Po jego śmierci postanowiono podtrzymać święto, ale w zmienionej formie. Cesarza Shōwa kochał florę, nawet pisał książki o roślinach i zwierzętach morskich. W związku z tym postanowiono ten dzień nazwać Dniem Zieleni. W tym dniu na terenie całej Japonii organizowane są różne uroczystości: występy i przedstawienia podkreślające wagę natury dla człowieka. Ponad to tradycją jest, że każda osoba musi w tenże dzień zasadzić drzewo. W Oto-Gakure powoli odchodzi się od występów, jednak tradycja dalej nakazuje zasadzić jedno drzewo. Dzień ten jest początkiem Złotego Tygodnia.
3 maj – Święto Konstytucji – kenpō-kinnenbi (od 1948 roku); przypadkowa zbieżność z Polską tradycją!
Jest to święto nowej Konstytucji Japońskiej, ustanowionej po Drugiej Wojnie Światowej. Zastąpiła ona starą Konstytucję Meiji. Zmieniono status Cesarza oraz dodano sławny artykuł dziewiąty, mówiący, że Japonia nie będzie używała broni do rozstrzygania międzynarodowych konfliktów.
4 maja – Kokumin no kyujitsu – Dzień wolny od pracy (od 1985 roku)
Dzień Pomiędzy (kokumin no kyujitsu): zgodnie z japońskim prawem, dzień pomiędzy dwoma świętami państwowymi staje się ich częścią i jest wolny od pracy. Praca w to święto jest karana grzywną 500 Ryou, prawo to nie obowiązuje Shinobi, którzy czasami po prostu muszą wykonać daną misję.
5 maja Dzień Chłopców (tango-no sekku) zwany też Dniem Dziecka (kodomo-no hi)
Piątego dnia piątego miesiąca przypada święto i dzień, gdy niebo jest przepełnione latawcami karpia. Jest oparte na chińskiej tradycji wypędzania złych duchów. W następnych latach święto to stało się Świętem Chłopców (Tango no Sekku), na cześć ich zdrowia lub Shubu-no Sekku (Festiwal Irysów). Było ono męskim odpowiednikiem Święta Lalek. Po wojnie w 1948 roku Święto Chłopców stało się narodowym świętem chłopców i dziewcząt, czyli Dniem Dziecka – Komo no hi i ustanowione japońskim świętem narodowym. Jednakże większość rodzin japońskich święto to nadal obchodzi w tradycyjny sposób, jako Dzień Chłopców. Uważa się, że w tym dniu rodzice powinni modlić się za pomyślność męskich potomków.
Dzisiaj rodziny mające chłopców, przed swoimi domami wieszają wielkie papierowe sylwetki karpi – koinobori. Karp został wybrany, gdyż zgodnie ze starą chińską legendą w nagrodę za przepłynięcie w górę rzeki został przemieniony w złotego smoka. Karp i irys są symbolem siły, sukcesu i pomyślności. Na zewnątrz domów wywiesza się kolorowe proporczyki, po jednym dla każdego chłopca w rodzinie. Wewnątrz domu urządza się specjalne wystawy, zwane gogatsu-ningyo które umieszczane są w pokojach gościnnych lub w specjalnych alkowach, zwanych tokonoma. Znajdują się tam też miniaturowe hełmy, komplety zbroi, miecze, łuki, strzały, jedwabne proporce z herbami rodowymi, figurki sławnych wojowników i bohaterów. Tradycyjną potrawą w ten dzień są ciastka ryżowe owinięte w dębowy liść zwane – kashiwamochi oraz ciastka ryżowe owinięte w liście bambusa – chimaki.
Japończykom życzę dobrej zabawy i świętowania w gronie najbliższych. A czy wy życzylibyście sobie takich świąt? Ja z pewnością.
