Yoo Minna,
Wszyscy mamy kontakt z magicznym światem Japonii i jej językiem, nie da się temu zaprzeczyć. Ale tak naprawdę rozpoznajemy tylko pojedyńcze słowa. Każdy pociąg to Shinkansen, a gdy myślimy o górach, to tylko Fudżii... CZAS TO ZMIENIĆ.
Rozpoczynamy JAPONIZACJĘ! HAAAI!
LEKCJA #1 Jeden wielki wstęp

parę słów o...

Językiem Japońskim mówi ponad 120 milionów ludzi. Jest to, obok chińskiego i koreańskiego (k-pop <3 ), jeden z trzech głównych języków Azji Wschodniej. Charakteryzuje go unikalne pismo i struktura gramatyczna opierająca się na partykułach i dołączeniu do słów końcówek gramatycznych.

Trochę o piśmie...

We współczesnym języku japońskim używa się trzech systemów zapisu: hiragany, katakany i kanji.
KANJI, to zapis ideograficzny, co oznacza, że jedno słowo przedstawia się za pomocą jednego znaku ( te najtrudniejsze robaczki - przyp. autora). Niektóre znaki wywodzą się z pisma obrazkowego. Przywieziono je z Chin w V w. Japończycy, mimo że znaki nie były przystosowane do języka kraju kwitnącej wiśni, dali radę i jak widać używają kanji do dziś. W powszechnym użytkowaniu jest 2136 znaków.
- są dwa sposoby czytania kanji, ale o tym później.
Póki co zwróćmy uwagę na dwa, łatwiejsze alfabety: hiraganę i katakanę. A więc: w prostym znaczeniu... Jeden znaczek przedstawia jedną sylabę. Znaków jest 46 w obu alfabetach.

HIRAGANA

Wydaje się to abstrakcyjne, ale wystarczy kilkukrotne przepisanie znaków na kartce, by zacząć je rozróżniać.
Co jest najbardziej istotne? KOLEJNOŚĆ!
Gdzie uciekasz? Wracaj! Nie wolno się poddawać...
To nie jest ciężkie. Najważniejsze, by od razu nauczyć się poprawnie pisać znaki. Tak więc: Spróbujcie sami!


I jak?
To skoro potraficie pisać, to może popracujemy nad wymową?
UWAGA!
SHI - si ( pol. sikorka) jap. shigoto (praca), arashi (burza)
CHI - ć (pol. ćma) jap. michi (droga), chizu (mapa)
J... - dź (pol. dźwig) jap. jishin (trzęsienie ziemi), jitenshia (rower)
Y... - j (pol. ja, ju, jo) jap. yasui (warzywo), fuyu (zima)
Ā - podłużne a(pisane często jak aa) jap. baa (bar), baata (masło)
Ū - podłużne u (patrz punkt wyżej) jap. suutsu (garnitur), gyuungu (mleko)
Ē - podłużne e (jak powyżej) jap. seetaa (sweter), erbeetaa (winda)
Ō - podłużne o (bla bla patrz wyżej) jap. koochii (kawa), byooin (szpital)

To co? Ćwiczymy: Japonizacja STARTO!
Ganbatte :D