Bardzo przepraszam za spóźnienie... Lenistwo nie pozwoliło mi zasiąść do artykułu...
Yoo minna, Dzisiaj trochę gramatyki... ale... będzie fajnie...

W języku japońkim nie istnieje podział na rodzaj męski i żeński ani na liczbę pojedyńczą i mnogą rzeczowników. Towarzyszące im zaimki rzeczowne rozróżnia się na podstawie odległości, w jakiej sany przedmiot się znajduje od mówiącego.
to (blisko mnie) - これ (kore)
to (blisko rozmówcy) - それ (sore)
tamto (daleko on nas obojga) - あれ (are)
PRZYKŁADY

これ は ペン です
Kore-wa pen desu.
(To jest długopis)

- znajduje się blisko mnie

それ は コンピュータ です
Sore-wa konpyuuta desu.
(To jest komputer)

- znajduje się blisko mojego rozmówcy

あれ は ねこ です
(Are-wa neko desu)
Tamto to jest kot.

-znajduje się daleko od nas obojga


KONSTRUKCJA ZDANIA:
Zaimek wskazujący wraz z rzeczownikiem podstawiamy jako A
A-wa B desu

Jeśli za pomocą zaimka chcemy określić rzeczownik (np. ta książka, ten długopis, tamta torba), przyjmuje on następujące formy:

ten, ta, to (blisko mnie) - この (kono)
ten, ta, to (blisko mojego rozmówcy) - その (sono)
ten, ta, to (daleko od nas obojga) - あの (ano)


この ほんkono hon (ta książka - blisko mnie)
その ペンsono pen (ten długopis - blisko mojego rozmówcy)
あの かばんano kaban (ta torba - daleko od nas obojga)

SŁOWNICZEK DO ZADAŃ:
inu - pies
neko - kot
biru (katakana - żeby mi tu nie popełnić błędu) - budynek
kaban - torba
saifu - portfel
ikura desu-ka? - ile kosztuje?