Kilkaset lat temu, ludzie zostali praktycznie całkowicie unicestwieni przez olbrzymów.
Tępe istoty, zazwyczaj wielkie na kilka pięter, ich inteligencja jest bliska zeru, a na dokładkę pożerają ludzi i to nie w celach żywieniowych, a dla zabawy.
Maleńki procent ludzkości przeżył, barykadując się w mieśœcie otoczonym ogromnym murem, wyższym od największych gigantów.
Przenieśmy się teraz do teraźniejszości, czasów, gdzie od 100 lat nie widziano już olbrzymów.

Nastolatek Eren, jego przyrodnia siostra Mikasa oraz ich przyjaciel Armin są świadkami czegoś przerażającego - oglądają jak mury ich bezpiecznego schronienia zostają zniszczone przez potężnego giganta, który, mogliby przysiąc, pojawił się znikąd! Pomniejsze olbrzymy zalewają miasto, aœ dwójka dzieci widzi, jak ich matka zostaje pożarta żywcem. Straż miejska ewakuuje część ocalałych łodziami. Wtedy właśnie Eren przysięga, że zabije każdego giganta, jaki istnieje, zemści się za zło wyrządzone ludzkości.

Głównymi bohaterami serii jest wczeœniej wspomniana trójka: Eren - żywiący nienawiść do tytanów młodzieniec, o wielkich ambicjach i gwałtownym usposobieniu. Mikasa - – przybrana siostra chłopca, cicha, spokojna, zawsze opanowana, pałająca olbrzymią, siostrzaną miłością do swojego brata. Kiedy trzeba jest szybka, precyzyjna i zabójcza. No i Armin -– tchórzliwy, acz bystry nastolatek, o niebywałej zdolności oceny sytuacji i znajdowania wyjścia z wszelkich tarapatów.
Razem postanawiają dołączyć do jednostki zwiadowczej, czyli jedynych ludzi, którzy kiedykolwiek odważyli się stawić czoła tytanom w otwartej walce za murami. Gdy rozpoczynają szkolenie, poznają wiele dziwnych osób, które później zostają ich przyjaciółmi i razem walczą o wolność ludzkości.



Wspaniała produkcja, to nie tylko doskonale zaplanowana oś fabularna i wątki poboczne. Niesamowicie prezentuje się też strona graficzna i muzyczna. Do walki z tytanami, najodważniejsi spośród ludzi używają "„three dimentional maneuver gear”" (sprzęt do trójwymiarowego manewru), który czyni kadetów zdolnymi do walki z potworami i równie mobilnymi, co marvelowy Sipderman.
Można sobie zatem wyobrazić, jak efektownie wyglądają starcia, w których uczestniczy kilku żołnierzy. Animacja jest tak płynna, że walki można oglądać w nieskończoność i ciągle się zachwycać. Geniusz widać szczególnie na większych ekranach i w wysokiej jakośœci.
Openingi, endingi i całą resztę OSTu nagrano z wielką dbałością, doskonale komponują się z resztą. Niektórym jedynie może nie przypaść do gustu nietypowy styl rysowania postaci, choć według mnie pogrubione linie dały niesamowity efekt.
Seria jest krwawa i bezlitosna, bohaterów jest bardzo wielu i padają jeden po drugim. Ludzie zjadani żywcem, odrywane kończyny, tryskające strumienie krwi, ulubieńcy padający trupem po trzech odcinkach od pojawienia się po raz pierwszy. Jeśli ktoś nie cierpi, jak jego ukochana postać ginie, najpewniej porzuci oglądanie. Tu nie ma co się przywiązywać do bohaterów, bo prawdopodobnie nasz ulubieniec zostanie wkrótce pożarty.

Zapraszam serdecznie do oglądania :)