Witam ponownie!

W poprzednim moim poprzednim artykule z tejże serii była już w skrócie mowa o zwyczajach żywieniowych Japończyków, teraz rozwinę ten temat odrobinę o dalszą część. Tym razem jednak zamierzam skupić się w nim na popularnych w tamtym regionie potrawach i niektórych przydatnych także w lokalach podających jedzenie zwrotach. Część innych zastała już przeze mnie poruszona w innych tego typu tekstach, tak więc zapraszam Cię serdecznie do lektury.



Praktycznie każda z obecnych na tej stronie osób słyszała już o sushi, jednak czy jest ono na co dzień najczęściej spożywanym posiłkiem wśród samych mieszkańców Japonii? Otóż nie jest. Najczęściej spożywanie jest bentō. Przygotowywane jest ono najczęściej w pudełku i to nie tylko w domu, ponieważ można je zakupić również w restauracjach, jak i zwykłych sklepach spożywczych. Ma ono bardzo wiele odmian, a odmiany te różnią się między sobą składnikami. Można jednak wyróżnić kilka podstawowych, którymi są ryby, biały ryż oraz różne odmiany warzyw. Bentō nie ma również jednej stałej formy, a jego ostateczny wygląd zależy przede wszystkim od inwencji twórczej przygotowującej go osoby. Spotykane są również bentō w kształcie znanych osób, zwierząt, a także popularnych postaci z japońskiej animacji (a jakże by inaczej :P).

Do Innych bardzo popularnych posiłków w Japonii zaliczają się onigiri. Są to owinięte wodorostami okrągłe ryżowe kuleczki z różnorodnym nadzieniem, chociaż zdarza się, że przyjmują one również trójkątny kształt. Bardzo często spożywa się również ramen – japońskie danie makaronowe powstałe przy największym udziale imigrantów z Chin, a także curry – potrawę zawierającą w sobie między innymi takie składniki jak ziemniaki, cebula i marchewki, a podawaną, jak to bardzo często w tamtym regionie globu bywa, w towarzystwie białego ryżu.




Skupię się w tym momencie odrobinę na tej bardziej egzotycznej stronie. Poniżej opiszę krótko potrawy, z którymi wiele osób nie chce mieć w ogóle do czynienia.
Jedną z tych „dziwniejszych” japońskich potraw jest kusaya. Jej nazwa pochodzi od słowa „kusai”, które już samo w sobie oznacza „brzydki zapach”. Potrawa ta przyrządzana jest poprzez zanurzenie ryby w sosie „kusayi”, a następnie pozostawienie jej do wyschnięcia na słońcu. Charakteryzuje się ona przez to dającym się odczuć bardzo mocno zapachem. Pomimo tego jednak, że potrawa ta jest powszechnie znana, należy do tych bardzo rzadko zamawianych dań.

Kolejnym bardzo znanym posiłkiem, który być może przyjdzie Ci kiedyś spróbować w tamtym regionie kuli ziemskiej jest nattō – tradycyjna potrawa japońska przyrządzana ze sfermentowanych ziaren soi. Cieszy się ono wątpliwą, jednak ogromną, sławą, a to przede wszystkim z powodu przykrego zapachu oraz swojej lepkości. Potrawa ta podawana jest przeważnie na zalegającej pod jej spodem warstwie białego ryżu.

Shiokara jest kolejnym daniem z listy dla osób poszukujących mocniejszych wrażeń. Jej podstawą są sfermentowane w swoich własnych wnętrznościach owoce morza. Charakteryzuje się ona bardzo wyraźnym smakiem, nawet dla Japończyków, a także dużym stopniem zasolenia. Bardzo często spożywana jest razem z alkoholem.

Powszechnie znanym rarytasem są również potrawy przyrządzone z ryby fugu, między innymi sashimi. Zawiera ona w swoich narządach pewną ilość trucizny, a do jej przygotowania wymagana jest specjalna licencja dla kucharza, której proces zdobywania jest bardzo długi. Zwyczajowo osoba, która zajmowała się przygotowaniem potrawy z tej ryby powinna najpierw spróbować jej w obecności zamawiającego. Każdego roku większość przypadków zatrucia potrawami przyrządzonymi z użyciem mięsa tej ryby kończy się śmiertelnie. Nie odstrasza to jednak potencjalnych klientów. Jest wręcz przeciwnie, a restauracje, które mają w swojej ofercie potrawy z tej ryby są bardzo liczne.

Kilka dodatkowych przydatnych zwrotów w restauracji

Bardzo przydatnym zwrotem przy posiłkach, przede wszystkim w sytuacjach nieformalnych, jest słówko „dōmo” , które jest bardzo uproszczoną formą powiedzenia drugiej osobie „dziękuję”, zamiast zwyczajowego i bardzo formalnego „arigatō gozaimasu” (dziękuję bardzo mocno) , w sytuacjach, kiedy to tamten drugi zwrot w danej sytuacji wydaje się być odrobinę nie na miejscu z powodu jego bardzo wysokiej formalności. Słówka tego można również użyć jako pozdrowienie i jest ono dużo częściej używane niż „konnichiwa”(dzień dobry) albo nawet „arigatō” (dziękuję).

Jeżeli zamierzasz podać komuś jakiś posiłek z pewnością potrzebne Ci będzie słówko „dōzo”.Jest to również bardzo uniwersalny zwrot. Zamierzasz wręczyć komuś jakąś rzecz lub jedzenie? Używasz „dōzo”. Chcesz przepuścić jakąś osobę przed sobą albo ustąpić jej miejsca? Używasz „dōzo”. Zachęcasz kogoś do spróbowania czegoś przed Tobą? Ponownie używasz „dōzo”. Bardzo dobrze jest o tym pamiętać.

Onegai shimasu – wyrażenia tego używa się podczas proszenia kogoś o przysługę. Poprzez jej użycie możesz wyrazić swoją wdzięczność już na początku. Można skorzystać z tego również podczas prośby o podanie jakiegoś przedmiotu.

Przydatny w lokalach podających jedzenie jest również zwrot „sumimasen” (przepraszam, czasem również: dziękuję). Jeżeli jakaś osoba zrobi coś dla Ciebie z uprzejmości albo wyświadczy Ci jakąś przysługę, można skorzystać z tego zwrotu zarówno, żeby wyrazić swoją wdzięczność, jak i przeprosić za kłopot, przez jaki musiała przechodzić ta osoba jednocześnie. Można skorzystać z niego również w celu zwrócenia na siebie czyjejś uwagi, jak i podczas poruszania się po zatłoczonej przestrzeni.




Zmiana pory roku w bardzo wielu japońskich domach oznacza zmianę niektórych posiłków. Gdy nadejdzie zima, Japończycy często spożywają gorące dania, przeważnie z duszonego mięsa, takie jak na przykład nabe i oden. To drugie jest mieszanina warzyw i mięsa duszonych w jasnym rosole o sojowym posmaku. Bardzo często dodawane są do niego rzodkiewki oraz gotowane jajka. Nabe z kolei przeważnie zawiera w sobie gulasz oraz również skrawki mięsa i różnorodnych warzyw. Ma ono bardzo wiele odmian, a spożywane jest bardzo często wspólnie z jednego naczynia przez wszystkich obecnych, ponieważ ma to doprowadzić do wzmocnienia łączących ich relacji. Jeżeli nadejdzie wiosna bardzo powszechną potrawą staje się sakura-mochi, które jest lepkim ryżowym ciasteczkiem owiniętym w pochodzący z drzewa wiśniowego liść, a obłożone lekko posolonymi płatkami pochodzącymi z jego kwiatów. Gorąca temperatura lata przynosi ze sobą popularność schłodzonych dań makaronowych, takich jak na przykład hiyashi sōmen, a jesienne ochłodzenie jest łaskawe dla potraw opartych na gotowanych kasztanach, zazwyczaj przemieszanych z ryżem, będącym podstawowym elementem tamtejszej kuchni – takich jak kuri gohan.



Do tematów związanych z kulturą japońską zamierzam jeszcze w późniejszym okresie czasu powrócić. W tym momencie dziękuję za uwagę i poświęconą chwilę czasu. :)