Tanabata. To i owo o tym święcie.

Historia legendy o dwóch zakochanych

Czym jest Tanabata? Czyli zacznijmy od początku.

Tanabata (七夕) to japońskie święto obchodzone 7 lipca, gdy dwie gwiazdy (Wega i Altair) zbliżają się do siebie. Zostały one rozdzielone przez Drogę Mleczną (Amanogawa), niczym dwójka zakochanych o których później (tak właściwie to za kilka słów) opowiem.

Historia legendy.
Legenda, a właściwie legendy, opowiadają tak jak wcześniej wspomniałam, o zakochanych.
Tak więc rozsiądźcie się, teraz czas na legendę.
Córka Tenkō, Orihime, tkała wspaniałe szaty dla swojego ojca nad brzegiem rzeki zwanej Niebiańską. Wkładała całe serce i poświęcała bardzo dużo czasu na to zajęcie, wiedząc, że podobają mu się one. Niestety, skutkiem ciągłej pracy nad nimi było niezaznanie miłości.
Widząc nieszczęście córki, po pewnym czasie ojciec zorganizował jej spotkanie z pewnym mężczyzną o imieniu Hikoboshi. Żył i pracował on po drugiej stronie Niebiańskiej Rzeki. Zakochali się w sobie, wkrótce wzięli ślub i zostali szczęśliwym małżeństwem. Po ślubie przestała ona tkać szaty dla ojca, a jej mąż pozwolił swemu stadu rozbiegnąć się po tymże Niebie.
Ojciec, rozgniewany tym, że córka nie robiła tego co kiedyś, rozdzielił ją i męża, każąc zostać po przeciwnych stronach rzeki. Tenkō widząc rozpacz córki, pozwolił jej się spotykać z nim każdego siódmego dnia siódmego miesiąca, lecz warunkiem tego było to, że będzie ona pracować ciężko przez cały rok.
Gdy nadszedł ten dzień, żadne z nich nie mogło przekroczyć rzeki. Orihime zaczęła szlochać. Wtem przyleciało stado srok. Obiecały one zakochanym, że utworzą most z własnych skrzydeł. Jeśli jednak będzie padał deszcz, sroki nie będą mogły przylecieć i para będzie musiała czekać znowu kolejny, długi rok.

Drugą wersją legendy jest historia o rolniku, który znalazł na swoim polu szatę, której nigdy wcześniej nie widział. Należała ona do bogini Tanabata. Niedługo po tym, odwiedziła go ona w celu znalezienia swej szaty. Mikeran wbrew pozorom nie oddał bogini szaty, lecz zatrzymał ją dla siebie, ale zaoferował pomoc w poszukiwaniu jej. Tu historia się powtarza. Zakochują się w sobie, pobierają się i mają dużą gromadkę dzieci. Po pewnym czasie jego żona odkryła, że kłamał. Znalazła ona skrawek sukni na dachu. Zgodziła się mu wybaczyć, gdy ten wyplecie jej aż tysiąc par słomianych butów. Nie mogą spotkać się do czasu, gdy ten nie wykona jej warunku. I tak się stało, że nie spotkali się już nigdy. Jednak mówi się, że spotykają się właśnie raz w roku tak jak Orihime i Hikoboshi.

Zwyczaje.
Skoro i święto, to muszą być zwyczaje!
Jednym z nich jest pisanie życzeń. Zapisuje je się na małych karteczkach (tanzaku) i wiesza na drzewach bambusowych, czasem nawet z kolorowymi ozdobami. Stroiki palone są po zakończeniu festiwalu lub puszczane w okolicznych rzekach.

Tanabata ma także swoją piosenkę:
Liście bambusa szeleszczą, szeleszczą,
Trzęsąc się pod strzechą.
Gwiazdy zaczynają mrugać, mrugać;
Jak złote i srebrne ziarenka piasku.

Ciekawostki:
-Tanabata najczęściej odbywa się w pobliżu centrów handlowych, ozdabia się je wielkimi i kolorowymi wstęgami.
-W Sendai* dekoracje mają aż siedem różnych znaczeń.
-Podczas Tanabata kobiety noszą yukaty.
-Tanataba jest jednym z trzech największych świąt letnich.
-Tanabatę świętuje się nawet w São Paulo w Brazylii!

*największe miasto regionu Tōhoku.