Zamek Nijō.
Znany z tzw. słowiczej podłogi (uguisu bari 鴬張り). Jest jednym z siedemnastu zabytków starożytnego Kioto, które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO (1993 rok), dla zwiedzających dostępny jest od 1939 roku. Został zbudowany w XVII wieku, z początku służył szogunatowi Tokugawa.
Centralna część zamku spłonęła w 1750 roku przez uderzenie pioruna, przez wieki częściowo był niszczony przez tajfuny i pożary.
Zamek składa się z:
-struktur obronnych (zewnętrzna fosa, zewnętrzna ściana z dwiema bramami obronnymi (w tym główna brama Higashi-Ote-mon) i wieżyczki.
-Wewnętrznej Fosy,
-Wewnętrznych Ścian,
-Pałacu Ninomaru,
-Pałacu Honmaru (otwarty dla turystów od czasu do czasu, początkowa budowla została zniszczona przez pożar)
-oraz czterech ogrodów.
Obecnie budowla zajmuje 275 000 metrów kwadratowych.
Pałac Ninomaru.
Jest główną atrakcją w zamku Nijō. Składa się z 6 ukośnych budyków, w których znajduje się 33 pokoje, a w nich ponad 800 mat tatami. W wielu pokojach istnieją obrazy, które są bardzo wrażliwe na światło, więc nie można robić tam zdjęć.
Fragmenty podłogi przy wejściu wyposażone są w uguisu bari, czyli wcześniej wspomniane słowiki podłogowe. Zostały zaprojektowane po to, by zapewnić strażnikom ostrzeżenie o intruzie.
Uguisu bari ^kliknij, by posłuchać^
Ogrody zamkowe Nijō.
Zamek posiada cztery ogrody:
-Ninomaru,
-Honmaru,
-Seiryu-en,
-zielony ogród.
Prócz tych, znajdują się tam jeszcze gaj śliwny i wiśniowy.
Ninomaru - ogród ten jest najstarszym projektem, zaprojektowanym przez niejakiego mistrza herbaty oraz architekta obrazi - Kobori Enshu.
Posiada on duży, centralny staw z trzema wyspami Horai-jima (Wyspa Wiecznego Szczęścia), Tsuru-jima (Wyspa Żurawi) oraz Kame-jima (Wyspa Żółwi).
Są tam także rozmieszczone duże kamienie oraz sosny. Znajduje się on obok pałacu Ninomaru, pomiędzy pozostałymi fortyfikacjami (mury oraz fosy). Swego czasu ogród ten był w pierwszej dziesiątce japońskim ogrodów "Journal of Janapese Gardening".
Ogród Honmaru datuje się na okres Meiji (1868-1912).
Seiryu-en jest nowym projektem ogrodu (powstał w 1965 roku w północnej części terenu Zamku Nijō). Składa się z dwóch herbaciarni oraz 1000 kamieni.
Został on stworzony dla specjalnego gościa Miasta Kioto lub ważnych wydarzeń kulturalnych. Zajął on piąte miejsce w rankingu "Journal of Japanese Gardening".
Przydatne informacje dla zainteresowanych:
-Otwarte od 8.45 do 17.00 poza wtorkami w styczniu, lipcu, sierpniu i grudniu oraz zamknięty między 26 grudnia a 4 stycznia.
-Wstęp kosztuje 600 jenów.
-Dojazd: metrem linii Karasuma do stacji Karasuma-Oike, następnie linią Tozai do stacji Nijojo-mae,
można także dojechać autobusem nr 9, 50 i 101 ze Stacji Kioto lub z ulicy Shijo autobusem Kioto City Bus nr 12.
Znany z tzw. słowiczej podłogi (uguisu bari 鴬張り). Jest jednym z siedemnastu zabytków starożytnego Kioto, które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO (1993 rok), dla zwiedzających dostępny jest od 1939 roku. Został zbudowany w XVII wieku, z początku służył szogunatowi Tokugawa.
Centralna część zamku spłonęła w 1750 roku przez uderzenie pioruna, przez wieki częściowo był niszczony przez tajfuny i pożary.
Zamek składa się z:
-struktur obronnych (zewnętrzna fosa, zewnętrzna ściana z dwiema bramami obronnymi (w tym główna brama Higashi-Ote-mon) i wieżyczki.
-Wewnętrznej Fosy,
-Wewnętrznych Ścian,
-Pałacu Ninomaru,
-Pałacu Honmaru (otwarty dla turystów od czasu do czasu, początkowa budowla została zniszczona przez pożar)
-oraz czterech ogrodów.
Obecnie budowla zajmuje 275 000 metrów kwadratowych.
Pałac Ninomaru.
Jest główną atrakcją w zamku Nijō. Składa się z 6 ukośnych budyków, w których znajduje się 33 pokoje, a w nich ponad 800 mat tatami. W wielu pokojach istnieją obrazy, które są bardzo wrażliwe na światło, więc nie można robić tam zdjęć.
Fragmenty podłogi przy wejściu wyposażone są w uguisu bari, czyli wcześniej wspomniane słowiki podłogowe. Zostały zaprojektowane po to, by zapewnić strażnikom ostrzeżenie o intruzie.
Uguisu bari ^kliknij, by posłuchać^
Plan zamku Nijō.
Ogrody zamkowe Nijō.
Zamek posiada cztery ogrody:
-Ninomaru,
-Honmaru,
-Seiryu-en,
-zielony ogród.
Prócz tych, znajdują się tam jeszcze gaj śliwny i wiśniowy.
Ninomaru - ogród ten jest najstarszym projektem, zaprojektowanym przez niejakiego mistrza herbaty oraz architekta obrazi - Kobori Enshu.
Posiada on duży, centralny staw z trzema wyspami Horai-jima (Wyspa Wiecznego Szczęścia), Tsuru-jima (Wyspa Żurawi) oraz Kame-jima (Wyspa Żółwi).
Są tam także rozmieszczone duże kamienie oraz sosny. Znajduje się on obok pałacu Ninomaru, pomiędzy pozostałymi fortyfikacjami (mury oraz fosy). Swego czasu ogród ten był w pierwszej dziesiątce japońskim ogrodów "Journal of Janapese Gardening".
Ogród Ninomaru.
Ogród Honmaru datuje się na okres Meiji (1868-1912).
Seiryu-en jest nowym projektem ogrodu (powstał w 1965 roku w północnej części terenu Zamku Nijō). Składa się z dwóch herbaciarni oraz 1000 kamieni.
Został on stworzony dla specjalnego gościa Miasta Kioto lub ważnych wydarzeń kulturalnych. Zajął on piąte miejsce w rankingu "Journal of Japanese Gardening".
Ogród Seiryu-en oraz jedna z herbaciarni.
Przydatne informacje dla zainteresowanych:
-Otwarte od 8.45 do 17.00 poza wtorkami w styczniu, lipcu, sierpniu i grudniu oraz zamknięty między 26 grudnia a 4 stycznia.
-Wstęp kosztuje 600 jenów.
-Dojazd: metrem linii Karasuma do stacji Karasuma-Oike, następnie linią Tozai do stacji Nijojo-mae,
można także dojechać autobusem nr 9, 50 i 101 ze Stacji Kioto lub z ulicy Shijo autobusem Kioto City Bus nr 12.
