Fordcat mknął przez przestrzeń swoim myśliwcem rozglądając się uważnie. Podstawowym warunkiem było oddalenie się od dużych niszczycieli floty, które będą oczywistym celem innych dużych statków wroga. Skumulowanie tak dużej siły ognia przy niszczycielach zbyt ograniczało by możliwość manewru jak i zwiększa prawdopodobieństwo przypadkowego trafienia. Tak więc obstawę tych że okrętów pozostawił młodym pilotom floty. Miało to i minusy albowiem duże niszczyciele posiadały możliwość tworzenia pola siłowego co dawało pewna ochronę. Fordcat jednak wybrał walkę w pewnym oddaleniu jako awangarda głównych sił. Zrobiło tak też wielu z pilotów aczkolwiek podobna ilość wolała pozostać u boku wielkich okrętów.

Fordcat zauważył przed sobą dwa myśliwce lecące w kierunku wroga i postanowił się przywitać. Podleciał bardzo blisko tak iż mógł zerknąć przez okno kokpitu na prowadzącego. Za sterami siedziała osoba o ciemnych włosach sięgających za ramiona z widocznymi pasemkami na końcach. Różowy kask pilota definitywnie wskazywał na kobietę. Pilot prowadzący również przyglądał się nadlatującemu Fordcatowi. Fordcat odszedł w lewo na kilkadziesiąt metrów i zapytał przez radio:
- Czy mam szansę przyłączyć się by stworzyć jakiś mały trójkącik?
- Nie postawiłeś mi nawet drinka i wyjeżdżasz z taka propozycją? - odparł pilot prowadzący z wyraźnie rozbawionym głosem.
- Obiecuje że jak wyjdziemy z tego cało, lub przynajmniej w większej części, stawiam całą butelkę żelko-wódki. Strzelimy małego pokerka o farciki i będzie git. - powiedział Fordcat z powaga w głosie, lecz tak naprawdę na jego twarzy rysował się uśmiech.
- A co masz teraz? - ciągnął dalej pilot.
- Dwa asy. - odparł Fordcat.
- To może razem uzbieramy jakiegoś strita i pójdziemy va bank - rzekł pilot - zajmij lewą.
Fordcat wykonał beczkę przez prawe skrzydło myśliwca i zajął miejsce po lewej stronie myśliwca pilota prowadzącego. Za plecami Fordcata sylwetki niszczycieli floty stawały się coraz mniejsze.
- Przed nami rakiety dalekiego zasięgu, pewnie atomówki! - krzykną trzeci pilot.
- Manewr omijający przez lewe skrzydło - rzucił pilot prowadzący. Formacja myśliwców wykonał korkociąg wokół przelatującej rakiety nie zmieniając kierunku lotu. Obce okręty były już coraz bliżej. Trzy mniejsze myśliwce ochrony oderwały się od nich i skierowały na formacje Fordcata. W oddali pierwsze atomówki uderzały w pola siłowe niszczycieli floty rozświetlając kosmos blaskiem wybuchów...
...

Fordcat lotem nurkowym podążał za prowadzącym w kierunku burty statku wroga. Już tylko dwa myśliwce siedziały im na ogonie próbując zestrzelić ich za pomocą działek laserowych. Fordcat skupiał uwagę na manewrach prowadzącego, który przyspieszył jeszcze bardziej i zszedł tuz nad powierzchnie boczną wrogiego niszczyciela. Elementy burty okrętu zlewały się przy tej prędkości w jedną plamę. Choć na chwilę mogli odsapnąć od ognia z bocznych działek niszczyciela. Prowadzący przyspieszył jeszcze bardziej. Za szybko! Jestem na ciężki - pomyślał Fordcat. Formacja zaczęła pękać. Myśliwiec Fordcata zaczynał zostawać z tyłu.
- Odpadam - rzucił Fordcat - i gwałtownie odbił w lewo kierując się w kierunku czoła okrętu. Następnie odbił i skierował się w przestrzeń kosmiczna. Dwa myśliwce wroga podążyły za pozostała dwójką.
Fordcat na pełnej mocy silników oddalił się od okrętu po czym ściągną drążek sterowy wykonał połowę pętli a następnie połowę beczki w skrajnie górnym położeniu pętli. Okręt wroga znów był przed nim. Obrał kierunek na dziób okrętu i dał pełen gaz. Z lewej burty wrogiego okrętu, na widok tego manewru, posypała się w jego kierunku salwa z działek laserowych i wystrzelono paręnaście rakiet. Pociski cięły przestrzeń, a rakiety wyliczały przypuszczalny tor lotu myśliwca Fordcata i kierowały się w linie przelotu eksplodując próbując odłamkami uszkodzić myśliwiec. Początkowo wykonywał slalom po czym zmienił taktykę. Fordcat zaczął lecieć ostrym łukiem w kierunku dzioba niszczyciela, korygując co chwila łuk spiralny toru w celu ominięcia chmury odłamków. Dziób okrętu był już coraz bliżej, ogień działek zaczął przypominać wielka kanonadę. Pociski laserowe omiatały przestrzeń wokół myśliwca Fordcata, wybuchy się nasilały i niektóre odłamki zaczęły uderzać o myśliwiec. Z przestrzelonego prawego skrzydła zaczęły wydobywać się gazy. W momencie kiedy promienie z działek laserowych zaczęły się już przecinać pod dość dużym kątem a bariera z eksplozji tworzyła ścianę między Fordcatem a dziobem okrętu, wykonał on półbeczkę, odwrócił myśliwiec na plecy i wprowadził go półpętlą w górę (określenie góra w kosmosie jest bez sensu, więc przyjmijmy że góra to ta cześć okrętu wroga gdzie znajduje się mostek) zmieniając kierunek lotu o 180 stopni by ponownie zrobić gwałtowny nawrót na dziób okrętu i z pełna mocą podążyć kierunku dziobnicy okrętu. Zerkną na radar pokładowy. Małe jednostki wroga otaczały okręt ze wszystkich stron, dwa znaczniki myśliwców z formacji Fordcata znajdowały się po prawej stronie wrogiego niszczyciela. Fordcat kciukiem odbezpieczył przycisk i otworzył dolny luk ładowni. Dwie rakiety z ładunkami nuklearnymi opuściły luk gotowe do odpalenia. Skierował się na lewą stronę by znów lecieć wzdłuż lewej burty niszczyciela. Przymkną oczy i delikatnie się uśmiechną przyłożył kciuk od przycisku. Przełkną ślinę. Po czym gwałtownie przechylił drążek w prawo i następnie pociągną do siebie. Myśliwiec wykonał pół beczki i podciągniętym torem lotu prześlizgną się nad dziobnicą i znalazł się z prawej strony okrętu wroga lecąc w wzdłuż prawej burty pozostawiając za sobą strugę, która szybka rozpraszała się w próżni przestrzeni międzyplanetarnej.
- Sayonara frajerzy - burkną Fordcat i odbił od burty okrętu w przestrzeń o dziwo szybciej niż kiedykolwiek wcześniej, a siła przyspieszenia wciskała go w fotel. Z prawej burty okrętu działka laserowe przejęły cel i zaczęły walić w myśliwiec Fordcata próbując go trafić.
Nagły błysk oślepił na chwilę Fordcata. Głowice atomowe wystrzelone tuż przed dziobnicą poszły w zadłuż lewej burty i na wysokości mostka eksplodowały z całą swoją niszczycielską mocą. Ogromna kula ognia uderzyła w burtę okrętu, wgniatając grube blachy do środka i przepychając całą masę w drugą stronę. Okręt wygiął się jak łuk, jęknęły blachy, poszycie z prawej burty zaczęło pękań. Kolejne sekcje okrętu zaczynając od środka i rozprzestrzeniając się na boki wzdłuż burty eksplodowały niczym gejzery wyrzucając na zewnątrz elementy statku. Wybuch termojądrowy zmiótł małe statki jak puch, a fala wysokoenergetycznych cząstek rozchodziła się promieniście wokół epicentrum wybuchu niszcząc wszystko na swojej drodze. Fordcat grzał swoim myśliwcem pełną mocą tak aby nie wyjść poza stożek cienia, który powstał dzięki zasłonięciu go przez olbrzymią wielkość i masę niszczyciela wroga. Zniszczonym niszczycielem wciąż targały mniejsze wewnętrzne wybuchy odsłaniając jego wewnętrzne. Cała lewa burta świeciła mocnym żółtym światłem stopionej stali zmieniając powoli odcień w stronę czerwieni stygnąć w chłodzie kosmosu. Wrak okrętu zaczął niespiesznie sunąć w czarna dal nieskończonego kosmosu.
Na tablicy wskaźników myśliwca rozbłyskał lampki ostrzegawcze. Fordcat zerkną na nie, a następnie na prawe skrzydło z którego przez otwór wylatywał już dość spora smuga czegoś przypominającego dym.
- Szlag by to! - mrukną Fordcat próbując zlokalizować przyczynę uszkodzenia i ponownie zerkną na wskaźniki. W tym samym momencie w części uszkodzonego skrzydła nastąpił wybuch. Powłoka skrzydła poszła w strzępy, nastąpił zgrzyt, dało się słyszeć coś jak pęknięcie struny, trzasnęło coś okrutnie i prawe skrzydło odpadło od kadłuba myśliwca. Statek nagle stracił sterowność i wpadł w korkociąg. Elektronika padła kompletnie. Kokpit pogrążył się w ciemności, a myśliwiec zaczną dryfować bezwiednie jak większość zniszczonego wojskowego złomu w najbliższej odległości. Fordcat spojrzał przez okno kabiny. Małe i duże wybuchy na tle gwiazd które świeciły swym słabym nieprzerwanym blaskiem, świadczyły, że flota nadal walczy z wrogiem, a wynik bitwy jest nadal niewiadomą.